قارچها در طبيعت بسيار فراوانند، كه بعضي از آنها خوراكي و بعضي ديگر سَمّي مي باشند. سوالي كه معمولاً از يك قارچ شناس مي شود اين است كه چگونه مي توان قارچ سمي از قارچ خوراكي تشخيص داد. واقعيت امر اين است كه تشخيص قارچ سَمّي از قارچ خوراكي بسيار مشكل است در گذشته گفته مي شد كه قارچهاي سَمّي در اثر قطعه قطعه شدن تغيير رنگ مي دهند و هنگام طبخ اگر سكه نقره در مجاورت آنها قرار گيرد سكه سياه مي شود يا آنكه قارچهاي سمي را حلزون نمي خورد و چنانچه با پياز تماس پيدا كند پياز قهوه اي رنگ مي شود، اين قضاوتهاي عجولانه در تفكيك گونه هاي سمي و خوراكي نه تنها هيچ ارزشي ندارد بلكه گاهي سبب ايجاد مسموميت هاي خطرناكي نيز مي شود. قارچهاي سمي يا خوراكيِ تازه سكه نقره يا پياز را سياه نمي كند بلكه قارچهاي فاسد يا در حال فساد مواد گوگرد دار از خود توليد مي نمايد كه موجب سياه شدن بعضي از اجسام مي گردد، همچنين وجود حلقه بر روي ساقه قارچ نيز نمي تواند دليل خوراكي بودن آن باشد، زيرا قارچهاي سمي آمانيتا نيز داراي حلقه مي باشند. بهترين راه تشخيص قارچهاي سمي و خوراكي از يكديگر به خاطر سپردن صفات ظاهري مي باشد و از مصرف قارچهايي كه در خوراكي بودن آنها اطمينان وجود ندارد بايد اجتناب كرد. مسموميت قارچي فقط از طريق خوردن ايجاد مي شود و هيچ قارچي از طريق لمس كردن انسان را مسموم نمي كند. از تعداد چهار هزار گونه قارچ شناسايي شده حدود 700 الي 800 گونه آنها خوراكي است و لكن تعداد گونه هاي قارچي سَمّي خيلي كم و محدود، 60 – 70 گونه مي باشد

اگر از لوازم گازوئيل سوز يا دودزا استفاده ميكنيد توجه كنيد كه از دودكش هاي مناسب استفاده كنيد . در صورت ورود دود به محل توليد كاهش توليد صورت خواهد گرفت
از سرد شدن محيط جلوگيري كنيد چراكه هواي سرد منجر به كاهش سرعت رشد محصول خواهد شد
هواي سرد به مراتب در مقابل هواي گرم در توليد خطرات كمتري دارد ولي عدم تعادل دما منجر به كاهش توليد به طرز چشمگيري دارد
در زمان خروج از سالنها دقت كنيد كه رطوبت سالن ها در بدن شما جمع شده و عبور در هواي آزاد و سرد منجر به بيماري خواهد شد
در هواي سرد رطوبت تبديل به آب ميشود
از هواي مستقيم بيرون سالن براي تعويض هواي سالنها استفاده نكنيد
سعي كنيد كمپوستهاي جديد را در اسرع وقت به سالنها منتقل كنيد
از برخورد مستقيم گرماي بخاري يا دستگاههاي گرم كننده با رديفي از كمپوستها جلوگيري نماييد . در غير اينصورت كمپوستهاي مربوطه به باردهي بسيار بد و همچنين آلودگي دچار خواهند شد

قارچ‌ها موجوداتي هستند كه از گذشته‌هاي دور با انسان بوده‌اند. سوابق فسيلي آنها به دوران پر كامبرين و دونين برمي‌گردد. تاريخ مصرف قارچ‌هاي خوراكي به عنوان غذا و دارو به زماني بسيار دور برمي‌گردد و حتي انسان‌هاي نخستين از خواص ويژه قارچ‌ها اطلاع داشتند. آزتك‌ها از قارچ‌ها به عنوان مواد توهم‌زا در فال‌گيري استفاده مي‌كردند و قارچ را گوشت خدا مي‌ناميدند. نوشابه مستي‌آور سوما نيز چيزي جز عصاره آمانيتا موسكارياي سمي نبوده كه از گروه قارچ‌هاي كلاهك‌دار است. اگر تاريخچه توليد قارچ‌هاي خوراكي به دقت مورد بررسي قرار گيرد، تاريخي چند هزار ساله را مي‌توان براي آن قايل شد. پرورش قارچ‌هاي خوراكي به حدود 20 قرن پيش در ژاپن و چين برمي‌گردد. كاشت قارچ در گلخانه اولين بار در سوئد در سال 1754 ميلادي ابداع شد

روز اول: خيس نمودن كاه و كلوش، مخلوط كردن مكمل هاي غذايي و انباشته نمودن كمپوست
     روز چهارم: اولين مرحله زير و رو كردن كمپوست و قالب زني مجدد كمپوست
      روز هشتم: دومين مرحله زير و رو كردن كمپوست و قالب زني مجدد كمپوست
      روز دوازدهم: سومين مرحله زير و رو كردن كمپوست و قالب زني مجدد كمپوست
      روز شانزدهم: چهارمين مرحله زير و رو كردن كمپوست و قالب زني مجدد كمپوست
     روز بيستم: آخرين مرحله زير و رو كردن كمپوست
در اين روش به جز پودر سنگ گچ را در سومين و چهارمين مرحله زير و رو كردن كمپوست به مقدار كافي اضافه مي نمايند
در آخرين مرحله زير و رو كردن كمپوست 20 ليتر محلول آب حاوي 40 ميلي ليتر سمّ مالاتيون روي كمپوست مي پاشند تا آفات و حشرات درون كمپوست از بين بروند
البته از سموم ديگر مانند: 1- ديازيون، 2- گوزاتيون (آزينفوس متيل)، 3- ملاتيون، 4- آترازول، 5- ليندين، 6- تيونازين، 7- دروسپان مي توان به اين منظور استفاده نمود حشره كش هستند
از سنگ گچ براي گرفتن رطوبت اضافي و جلوگيري از بهم چسبيدن كمپوست استفاده مي شود
براي كمپوستهاي طبيعي آخرين مرحله برگرداندن كمپوست به جاي روز بيستم روز شانزدهم ميباشد

دسته‌بندي
بيش از 38 هزار نوع قارچ وجود دارد كه بعضي از آنها سمي اند و بعضي از آنها قابل خوردن مي باشند. رنگ، شكل و اندازه ي قارچ ها مي تواند خيلي متنوع و مختلف باشد. سلسلهٔ قارچها به دو شاخهٔ قارچ‌هاي كاذب و قارچ‌هاي حقيقي تقسيم بندي مي‌شوند. قارچ‌هاي حقيقي خود به پنج زير شاخه تقسيم مي‌شوند كه عبارتند از: ماستيگومايكوتا، زيگومايكوتا، آسكومايكوتا، بازيديومايكوتا و دئوترومايست.

بعضي از قارچ‌ها با تثبيت نيتروژن به گياهان كمك مي‌كنند و بعضي ديگر به خاطر داشتن اين ويژگي با گياهان به طور همزيست زندگي مي‌كنند.

كپك عنواني كلي‌است كه به همهٔ گونه‌هاي قارچهاي ذره‌بيني كه به صورت رشته‌هاي چندسلولي رشد مي‌كنند اطلاق مي‌شود.

قارچها انواع خوراكي نيز دارند كه زيرشاخه بازيديومايكوتا و از نوع قارچ چتري هستند. قارچ‌هاي خوراكي از لحاظ نوع تغذيه‌شان به دو دستهٔ: تجزيه‌كننده‌هاي اوليه و تجزيه‌كننده‌هاي ثانويه تقسيم مي‌شوند: تجزيه‌كننده‌هاي اوليه به دسته‌اي از قارچها اطلاق مي‌گردد كه توانايي تجزيهٔ سلولز و بقاياي مردهٔ گياهي را دارند؛ اما تجزيه‌كننده‌هاي ثانويه براي رشد و تغذيه به محيطي احتياج دارند كه قبلا توسط ريزسازوارهها (ميكروب‌ها) تجزيه شده باشند. طبق طبقه‌بندي فوق قارچهاي Agaricus SPP. و Volvariella SPP. در دستهٔ قارچهاي تجزيه كنندهٔ ثانويه و Polurotus SPP. و (Shitake)Lentinus SPP. در دسته قارچهاي تجزيه كنندهٔ اوليه قرار مي‌گيرند. قارچ‌هاي سمي متعددي نيز در طبيعت رويش دارند. تغذيه از اين قارچ‌ها منجر به بروز علايم متعدد رواني و جسمي تا مرگ مي‌گردد.[۳]

بيماري‌هاي قارچي
قارچها (به خصوص مخمرها) موجب برخي بيماريها در انسان مانند كچلي مو و ناخن، كريپتوكوكوزيس و كانديديازيس مي‌شوند.